Saturday, May 31, 2008

BITTER O NAG BIBITER BITTERAN???

ahehehe... mukhang ito ang kasunod ng blog ko na puno ng ka dramahan at ka ekekan sa buhay ko.

may 29, oo may 29 nung halos maloka loka ako, sumirko sirko, mag cartwheel at umunat ang buhok sa excitement nung araw na iyon.. bakit nga ba hindi di ba? eto naman ang karugtong ng kwentong iyon...

aun nga.. sa sobrang saya ko, ndi ko mapigilang tuamlon at mag sisigaw.. umiral nanaman ang pag ka oa ko nung araw na iyon. ako'y napa blog sa sobrang dami ng aking saloobin, sa daming gustong sabihin dahil wala naman akong makausap sa bahay kundi ang aso ko at mga halaman ng nanay ko. wala pang isang oras binalikan ko ang friendster ko.. ANAK NG TOKNENENG TALAGA OO! binura nya na kaagad ako sa friends list nya! ANAK TALAGA NG PUTAKTE! lahat na ata ng alam kong mura ay nasabi ko na sa asar! lahat ng kung anu anung anak jan nasabi ko narin ata. nakakainis talaga yang damuhong iyan! napagaling mang asar at mang inis! nakakangit-ngit ng laman! ang sarap tadtarin at ipagiling ang laman! bakit nga ba o bkit nga ba! sa sobrang asar ko, ndi ko napigilang mag leave ng message sa kanya.. ayan.. kung pwede lang talagang murahin ginawa ko na... calm down... calm down... inhale exhale ka na... pinigilan ko ang galit na aking nararamdam...

SUBJECT: ei!
MESSAGE: tnx for adding ang deleting me to your friends list! ingats and godbless!

ANAK TALAGA NG PATING OO! ndi ko alam kung naka alis ng sama ng loob itong ginawa ko. mukhang isang katerbang pride nanaman ang aking kinain at nilunok. napaka hayop tlaga ng lalaking ito! bakit ganto katindi ang epekto sa akin! lumipas ang buong araw at sobrang ngitngit parin ng aking nararamdaman.. naglinis ulit ako ng aking kwarto.. nilinis ko ulit ang buong bahay... nagpaligo ng mga aso para maalis ang asar sa mga pang yayari. hay buhay nga naman oo.. bakit ganto.. hindi matanggal ang inis ko! pag dating ng kinagabihan as usual nag online nanaman ako... tingin tingin.. search search... chat chat... pero ndi ko napigilan ang sarili kong i-view ang kanyang friendster ulit! nakakainis ka talaga ang sabi ko sa sarili ko... lalo kong nainis ng mabasa ko ang shout out nya! eto nanaman ang damuho!

SHOUTOUT: Sorry po sa na add at na delete! d po sinasadya! pa add ulit!

GRRRR..... sobrang kaasar at kapikon na tlaga sya!!! OMG! nakakainis na! anu ba ito? parang nang aasar na talaga siya! can i kill??? can i just kill that pakshet person now??? as in mega now??? NAKAKAINIS! NAKAKAINIS NA TALAGA SIYA!!! sa asar bigla kong napa log out at pinatay ang aking pc. hanggang sa pagtulog ko inis parin ang nararamdaman ko... OMG... please naman po... alisin nyo na po ang nararamdaman ko...let me move on and let go... ang sama talaga pag may unfinished business ka sa isang tao, lalo na pag ex boyfriend mo... bakit nga ba? alam kong sarili ko dapat ang kainisan sa mga bagay bagay na nang yayari sa buhay ko... ako.. bakit ganoon...

pinalipas ko ang ilang araw bago ko natanggap sa sarili ko na dapat tumigil na ako. itigil ko na ang kabaliwang ito... in add ko nalang siya ulit sa friendster ko para matapos na ito... ok naman at in accept nya ako, which is dapat lang di ba... ngayon habang tinitignan ko ang profile nya at tinignan ko ang mga picture nya... ahahaha! ngayon ko lang napag tanto kung gaano ka SINUNGALING ng taong ito... i share ko lang ha.. as in i share ko lang... kahit tawagin nyo akong bitter dito... naaalala ko pa nung hiniwalayan nya ako, sinabi nya sa aking mag aasawa na cia.. mega post pa cia sa dati nyang friendster ng pix ng "asawa" nya at "anak" nya daw... at ngaun? iba nanaman ang picture ng tintwag ng hon at buntis na ng 4mos daw (kailangan pang sabihin kung ilang mos??) YES mga kapatid! tandang tanda ko pa ang mukha ng babaing sinsabi niyang "asawa" daw nya! FYI, sa sobrang bitter po kase eh sinave ko ang pix ng babaeng iyon sa pc ko para sabihin na mas maganda ko at lamang lang ako ng ilang kain sa kanya! HAHAHA AMP! BITTER! anu ba talaga kuya? hay naku... gudluck na nga lang sayo... ndi ko alam kong anu gusto mong gawin sa buhay mo... ndi ko rin alam kung anung gusto mong ipahiwatig sa mga inaaksyon mo sa buhay mo... dapat wala na kong pakiaalam sayo di ba?

hay oo... tama na ito... natauhan ako ng kaunti ngaun araw na ito. siguro nga yang unfinished business na iyan, kahit anu man yan, its either tapusin na talaga iyan o ibaon nalang sa lupa. dapat tanggapin na ang mga pangyayari... dapat tanggapin na ang katotohanan...

PAKSHET YANG NAPAKASINUNGALING NA EX BOYFRIEND MO AT MAG MOVE ON KA NA TALAGA TANGA!

Wednesday, May 28, 2008

SINO BA TALAGA MISS MO???

halos isang linggo ng wala ang bebeh ko. umuwi sya sa kanilang probinsya sa tayug, pangasinan. hindi ko alam kung anu gagawin ko, wala akong makulit. wala ring akong load kaya ndi kme masyadong makapagtext. wala ring daw kuryente doon dahil nga sa nag daang bagyong si cosme at mahina din ang signal. as usual, wala nanaman akong magawa. kung pede lang araw araw uminom kasama ng mga pinsan ko, yun nalang ang gagawin ko.

sa mga araw na ako lang mag isa dito sa aming bahay, nakatitig sa monitor ng aking pc, hindi ko maiwasang mag balik tanaw sa aking nakaraan.. ang lalim di ba? sa araw araw na pabubukas ko ng aking friendster, ngaung araw na ito ang pinaka masayang araw! its may 29, mga kapatid sayang at hindi ko nakita ang oras. pag bukas ko, isang friend request ang nakita ko. hindi ako nag taka, baka isa nanaman sa mga estudyante kong napadaan at in add ako. sa aking pagbukas ay ako ay nagulat! hindi ako makapaniwala sa aking nakita.....

ang aking pinakamamahal na ex! as in ex boyfriend ko! ( Hindi ko na sasabihin kung sino at baka malaman pa ng bebeh ko). ilang taon n nga ba ng kami'y huling nagkita? ilang taon na nga ba ng kami'y huling nag usap. infairness, asa ym ko siya dati, sa aking pag kabugnot at sa sakit ng aking nararamdaman e binura ko na ang kanyang contact details. ilang taon ko rin syang hinanap sa friendster, dahil ang damuhong iyon ay binura ko sa friends list nya. kakaasar di ba? siguro nag sawa na sya sa araw araw na pagtingin ko sa profile nya. halos lahat ng pangalan na alam kong pwede nyang gamitin ay na search ko na, hanggang sa ako'y nawalan na ng pag asa. ngaung taon ko lang halos nakita ang friendster nya, at syempre sa aking inaasahan sya ay may asawa na. (daw) ako'y nasa denial stage pa hanggang sa ngaun, kahit iyon ang dinahilan nya ng mkipag hiwalay sya sakin ( damuho talaga! nag dahilan pa!) at alam kong hindi na sya magbabalik. ilang araw kong iniyakan at halos kilitin ang aking buhay ( ang oa no?) sa pag inum ng napakaraming sleeping pills ( which by the way ndi na effective sakin) at kung anu anung pumasok sa utak ko na pwede kong gawin. halos ako'y magkulong at hindi lumabas sa aking kwarto, lalabas lang ako pag papasok ako. putik oo nga pala nurse pa ako nun at mag babalat kayo na masaya at walang sakit na nararamdaman. hindi ko alam kung bakit ko nga ba minahal ng todo ang panget na ito, sa ilang buwan lang nga aming pagsasama, itinuring kong ito ang pinakamasayang araw ng buhay ko. na oo halos ngaun, hindi parin ako tinatantanan ng aking isipan sa pagbababalik alaala ng aming nakaraan. sa pakiramdam ko sa bawat lugar, gawain at sulok ng kwarto ko ay alaala nya nakikita ko.. cguro kme nga ay may unfinished business ako sa kanya, dahil ndi ko man sya nasampal o nakita man ng kami'y maghiwalay ( ang kapal no? sa phone nakipag break?!). mabuti pa ang nanay ko't kapatid ko, nakita sya at nkapag kamustahan. at ang bestfriend ko nakita rin nya! bakit ako ndi??? napaka gala ko namang tao?? cguro nga kailangan ko ng tuldukan... tuldukan ang nakaraan...

alam kong unfair sa bebeh ko ang nararamdaman ko. ngunit hindi ko maiwasan minsan ang mag isip tungkol sa kanya. kanina lang ng naglilinis ako sa aking kwarto, alaala nanaman nya ang naiisip ko, ndi ko napigilang mapaluha... katxt ko ang bebeh ko, sya ang naiisip ko... anu ba itong kabaliwan ko... lalo na ngaung mag friendster na ulit kme.. ndi ko mapigilang tititgan ang kanyang picture... ang kanyang ngiti at ang kanyang gooty na andun parin... tama na, ayoko na... anu nga bang meron kang hayop ka!

Sunday, May 25, 2008

SALBAHE BA AKO???

tsktsk anu kasalanan ko? salbahe daw ako? wala naman akong ginagawang masama... ang alam ko lang maganda ako! ahahaha


frend: ei, favor naman o.

ako: anu po un?

frend: pde pabura ng comment ko sau sa frendster?

ako: ay bakit?

frend: kse nakita ni gf eh..

ako: e anu naman ngaun?

frend: tanung ng tanung eh..

ako: o?

frend: e awayin ako eh... cge na

ako: ayoko nga! frendster ko un ah!

frend: cge na.. pls..

ako: ayoko nga! pag isipan ko muna!

frend: salbahe ka!

ako: huh?

amputek nman oo.. as in amputek talaga.. anu naman kasalanan ko dun? e ako accept lang ng comment. e ikaw? anu ba ang nasa comment? simpleng "a hug for you" lang naman. e bakit naman magalit ang gf? sus! napaka selosa naman! tas ako pa ang naging salbahe??? friends lang naman kame db? ahehehe ( parang may laman?)

ayan.. sa susunod ha.. kung may binabalak na ndi maganda, itago nalang... ang sakin lang eh.. kagandahan lang ang taglay ko.. that's all i can share! ( kapal oh!)

Sa Aking Pag Iisa

Anak ng tinapa oo.. dalawang buwan na akong walang trabaho. dalawang buwan narin akong tambay dito sa bahay namin! ampotah! nag kaka bedsore na ko kakahiga, lalong lumalaki tiyan ko kakakain, at naglalaway nako parang asong ulol dahil ndi man lang ako makapag shopping! ampotah talaga oo! wala nkong magawa, kausap ko ang mga aso ko, halaman ng nanay ko pati mga teddy bear na bigay sakin ng bebeh ( yes me bebeh ako!) ko kinakausap ko narin! ampotah talaga oo.. bugnot nko sa buhay ko! eto akong si tanga, tv at internet ang inaatupag ko! eto, basa ng kung anu anu, surf at chat maghapon magdamag at pag bugnot na tlaga, nood nalang ng ano... hehehe ampotah! parang pervert na tuloy ako!



sa aking pag babasa ng mga blog dito, ako'y na inspire sa mga ito! nakakatuwa at nakakaliw ang mag basa, feeling ko na iinggit ako! ( oo tama ka, inggetera ako! hahaha) kaya napasulat ulit ako. eh anu nga bang isusulat ko? sa dami ng ng nasa isip ko, ndi ko tuloy alam ang isususlat ko. pede bang ang madramang buhay ko? ang walang katapusang ka bugnutan na nangyayari sa araw araw ko? ampotah bka naman pati mala x-rated na buhay ko masulat ko dito! ( which by the way eh mas magandang topic ata!)



hay naku! cge na nga. sa mga susunod n araw ko nalang isusulat ang mga samot sari ng aking isipan! ampotah oo! napakalalim ng aking mga salita! tsktsk bugnot.. bugnot... ampotah!

Monday, May 5, 2008

RE- BONDING

Its been a while since me and my girl friends hang out and have some chitchat. We decided to meet (Joan Ray, Mai and Moi) for a job hunting. I've been a BUM for quite sometime now and i must be looking for another job. I am nurse by profession and at heart.. naks! But i guess in this country where nursing is a business, there's a lot of graduates even licensed one's who's waiting for a job or even work in other field. So even though I am a well experienced ( tsuk!), I think it will be hard for me to land a job as a nurse in a hospital. So we're trying our luck in this so called quest for a new job.

As we go through our job hunting, which I say surprised me that my friend, a haciendera, donya and mayora Joan Ray join us in our quest ( naks!) as we go school hopping in Mendiola. Literally we just have the day catching up stories, laughing and giggling, teasing and remembering our college days.. All of us came from 1 RLE group 3, the best group our section had ( walang kokontra Blog ko to!). Although Mai is not "officially" in our barkada ( JOLOGS FOREVER!) she became 1 of our closest friend. She's my seatmate for 4years, my cheatmate, my kakulitan and even my worse enemy ( believe it or not, hindi natatapos ang isang school year na wala kameng away!). We even called ourselves Power Puff Girls, me as blossom and she's bubbles( which i think not bagay for her! hehehe) and the other one is Erin as buttercup. Its really fun seeing them again, as we call it BONDING.

They say that your friends know you more than your parents, as you openly share your experiences, either good or bad with your friends. As for me, I am more comfortable saying my rants, my problems and even my secrets to my friends. I think my friends understand me, what ever my ugali is, even my kalokohan they are just there for you. Its very hard to find a true friend. Even though you've met a lot of people, there's always this "circle of trusted friends" that you consider. Circle of friends that will be there for you, through thick and thin, for better or for worse. I think friendship is like marriage, you have to trust, understand, respect and love your friend. It is better than having a boyfriend, because sometimes you tend to pretend and act when your boyfriend is around. Friendship also needs a lot of communication, as most of partners should have. For it always make you connected and updated with each other, thanks to modern technology. you cant really take them for granted, because they are part of your life. But we need to be careful in choosing our friends, coz sometimes they tend to lead us to either good and bad ways. We need to choose wisely because there's a saying, "Birds with the same feather, flocks Together".

I really can't imagine why others say they don't have friends. A friend is like your food, they nourish you, makes you feel good and also makes you pupu. hehehe! I love my friends. I hope that we'll have this BONDING again. Kahit bitin, kahit walang anda, just to be with my girlfriends is enough. I surely miss them. Not only Joan and Mai but all of my friends who's always there, who always makes me laugh, makes me see the brighter side of the world. Who's always there to criticize me and always give their honest and walang k plastikang komento sa mga nangyayari sa buhay buhay ko! Maraming Salamat! Hope our friendship last longer! Kahit may mga asawa't anak na tayo! hahaha Kayo lang pala!


sa uulitin!

Sunday, May 4, 2008

Is Being a Homosexual a Sin?

I just watched this show in etc 2nd avenue called 30 days. Got interested on the topic so I watched.

I didn't know that there's a place in San Francisco, California that been called the gay village and it's name is CASTRO. History said that it is where the US government "threw" the gay military men and then they build their own village. Literally, the people who live there are called homosexuals ( gays and lesbians) and everything is legal. They even have their own church and a city hall! The shows theme is to have a straight guy ( a military man) to go to Castro and live there for 30 days. Staying in an apartment with a gay, they tested his beliefs and I say patience meeting and working with gay people.



It just hit me with this question: Is being a homosexual a Sin?


Being the only girl in the family, i grew up with my 3 brothers. 2 are older than me and a younger one, i thought I'm also a "boy". Playing games with them, understanding what they want is what I did when I was a kid. My first crush is a girl ( but she's the "boy") I may say I got really attracted to her and I think I fell in love with her. My feeling is different. I don't know why. When I got in my grade school years, all of my friends are boys. We hang out, bully and torture other students life. I even courted some of my girl classmates, ending up being friends which in the end is better than having a relationship with them ( i became more closer to them). Came my high school years, I transferred in an all girls school and I was delighted that I will have lots of girls around me. My interest in girls grew stronger and the chance of having a "girlfriend" is like a chicken feed for me. Just to be part of the new environment, I had girl crushes, courted a few and off course had a relationship with the same gender. I felt so free and liberated. I feel so accepted with this environment. But then I don't know when and how I started to be confused. Is it when my seatmates are the kikay one's and taught me how to apply nail polish? Or is it when I had a huge crush on my P.E teacher? The feeling of ambivalence is there. What will I do? What do I want? I am caught in the middle of nowhere. Until I discover the joys of having a boyfriend. Hahaha! What a lot of difference right? I learned that there's a certain stage in our life called "Identity Crisis". Its good that I overcome of it and I can say that I'm truly a girl, perhaps a true Woman.


So still, is being a Homosexual a sin? I'm a Roman Catholic. Maybe not that "Sagrado Katoliko" as others, but I know my faith and I know my beliefs. In the bible, God created ONLY a man and a woman. But I am not against homosexuals, I have friends who are gays and lesbians. Its just that, is having a choice to be what you are is a sin? Or is being true to Yourself a sin? So i am sinner for the years I felt that I'm boy? I think it's a sin when you don't respect others, respect their beliefs and respect their own decision. And only our Creator will say if we became a sinner and can judge us in the end.


watcha think?



sa uulitin!

Saturday, May 3, 2008

NeWbiE Me!





well.. what brings me here???



this is the first question that got me. being a "home buddy" for 2mos, i have nothing to do but surf the net all day. damn this feeling, that you don't know what to do, don't know what to search.. until my friend Joan ray, http://www.barefootalchemist.blogspot.com/ introduce me to blogging. at first she just ask me to read her blogs, enjoy and comment on it. until i found out that there's a lot of fun reading and giving comments to her blogs. then she told me to search for more blogs, and encourage me as well. at first i am hesitant, coz i know that I'm not good in writting, as well as good in my english. hahaha funny though that when i post my first blog in my other link, it was pure tagalog and full of angst. hahaha that day i told myself not to post a blog again. thinking what will i write? what will i say? hayz.. but now i know, no matter i write here, no one will ever care? coz its my blog and this is my page! i hope that i'll have fun blogging!



sa uulitin!